De vijfdaagse oorlog

Vandaag is het vier jaar geleden dat in de nacht van 7 op 8 augustus 2008 (08.08.08) de hel losbrak in het conflictgebied Zuid-Ossetie (en Abchazie). Net als dit jaar was het een Olympisch jaar. Na aanhoudende beschietingen van Georgische dorpen door Osseetse milities (en jaren van provocaties, deportatie van Georgiers uit Rusland, economische blokkade door Rusland en aanslagen) was kennelijk de maat vol en trokken Georgische strijdkrachten het Osseetse grondgebied binnen om 'de constitutionele orde te herstellen'. Aanvankelijk verliep de strijd in het voordeel van de Georgiers. De Osseetse milities moesten al spoedig het veld ruimen en op de achtste stonden de soldaten reeds in de straten van de hoofdstad Tskhinvali. Voor de Georgische regering leek dit een vlotte overwinning te gaan worden en bovendien zou een verkiezingsbelofte worden ingewilligd. Vanaf de tiende ging het voor de Georgiers echter helemaal mis: Russische tanks en eenheden stroomden Ossetie binnen en beide partijen troffen elkaar rondom de hoofdstad. Wat volgde was een strafexpeditie van Russische zijde: Russische troepen drongen tot diep in Georgisch grondgebied binnen, steden en bases werden gebombardeerd en Tbilisi dreigde te worden ingenomen. Alle Georgische dorpen in Zuid-Ossetie werden etnisch gezuiverd, huizen vernietigd en in brand gestoken, gebouwen massaal geplunderd. Op de twaalfde volgde een wapenstilstand, spoedig gevolgd door de erkenning van Abchazische en Osseetse onafhankelijkheid door de Russen. Georgie stond met lege handen. De politiek had gefaald en de gevolgen daarvan zijn dagelijks merk- en voelbaar. Een van die plekken is het militaire ereveld net buiten Tbilisi waar tientallen gesneuvelde militairen liggen begraven, omgekomen tijdens de strijd in 2008. Gisteren zijn we er uit respect en vanwege het besef dat vrijheid en vrede nooit vanzelfsprekend zijn, gaan kijken. Moge het offer dat zij hebben gebracht niet vergeefs zijn geweest. Sakartvelos gaumarjos!