Avondwandeling in Mtskheta

Eerst was het de bedoeling gisteravond een bezoek te brengen aan het Jvari - of Kruisklooster. Je hebt vanaf die plek namelijk een goede kans op een romantische zonsondergang. Helaas, helaas, helaas... Ten eerste waren we aan de late kant, ten tweede hadden we een afslag naar rechts moeten nemen, maar eindigden we op de andere oever en ten slotte had men besloten de verlichting van het historische gebouw uit te schakelen, zodat het boven op de berg aardedonker bleef en de weg er naar toe bovendien niet beschikt over de gewenste straatverlichting. Nu we dan toch eenmaal in Mtskheta zijn, en voor het eerst in deze veertien dagen had ook Lena de energie gevonden met ons mee te gaan, besloten we een heerlijke avondwandeling in het buitengewoon romantische Mtskheta te maken. Toeristen zijn er op dat uur niet meer te vinden.
's Avonds is het aan de lokale inwoners de straat op te gaan. Mannen, vrouwen, kinderen, iedereen is buiten te vinden. De oude stadsmuren en de balkons zijn prachtig verlicht. Boven dat alles uit, torent de magistrale Svetitskhoveli-kathedraal! Binnen zijn we op een paar mensen na de enigen die op dit avondlijk uur de kerk nog met een bezoek vereren. We steken een paar kaarsjes aan en om negen uur komt een priester ons melden dat de poorten dichtgaan. Snel neem ik nog even de tijd een reliek van de heilige Andreas de Eerstgeroepene, een van de twaalf apostelen, te bewonderen. Het bevindt zich in een aparte ruimte, waarin het achter glas wordt bewaard. Achter dat glas zie je een rood kussen met daarop een voet geplaatst en in die voet zit een ovalen uitsparing met, neem ik aan, een stukje bot van genoemde heilige Andreas. Ok, dat is dan weer iets minder romantisch, toegegeven, maar bijzonder is het wel! Dan moeten we toch echt naar buiten en wandelen we rustig terug door de smalle straatjes. Misschien toch beter dat we uiteindelijk hier terecht zijn gekomen in plaats van op die donkere rotspunt. Mtskheta by night is een ware must!