Love is in the air

Voorafgaand aan de wedstrijd van Oranje tegen de Argentijnen kreeg ik vanwege mijn kennelijk Duits-Germaanse voorkomen ongewild de felicitaties van de groenteboer beneden in de straat voor de prestaties van het Duitse elftal tegen Brazilie in de eerste halve finale. Ik bedankte hem vriendelijk, maar antwoordde de groenteboer dat 'mijn Oranje' vanavond moest spelen en dat ze gingen winnen van die Argentijnen. Daar was de beste man totaal niet van overtuigd. Argentinie ging volgens hem de Hollanders verslaan. Vier uur later bleek dat hij het bij het juiste eind had gehad, want om vijf voor drie 's nachts stond de score 4-2 na strafschoppen op het bord. Een lichte teleurstelling maakte zich van mijn zwager en mij meester, want na een uiterst voorzichtige wedstrijd, hadden we hoge verwachtingen van het elf meter gebeuren (met Costa Rica in ons achterhoofd). Helaas, het wordt de troostfinale tegen Brazilie.
Toen ik vanmorgen door de mussen en Elene werd gewekt (papa, ik heb slecht nieuws: Nederland heeft niet gewonnen), hoorde ik in ons veldhospitaal (de woonkamer) een onbekende stem. Het was de stem van Natia, de thuiszorgmedewerkster die Lena vanmorgen had gewassen, verschoond en verzorgd. Nadat er maandag en woensdag een chirurg aan het bed had gestaan (inclusief snijwerk), de ambulance tussendoor was gebeld voor een mogelijke opname in een speciale kliniek, die maar liefst Lari 500 per dag kost!, hebben we in overleg besloten dat het beter was dat Lena thuis zou blijven en dat de professionele hulp bij Lena zou komen in plaats van andersom. Bovendien is het stukken goedkoper en voor het probleem dat Lena nu heeft net zo effectief. Kortom, aan het medische front gebeurt er van alles. En niet alleen aan het medische front! Ook Cupido laat zich dit jaar niet onbetuigd. Zaterdag reist er een delegatie af naar Chokhatauri, in de provincie Guria. En als het goed is, komt Dato, mijn zwager, terug met zijn Nana. Drie jaar geleden kwam deze vrouw van begin veertig al eens in beeld. Mijn zwager is er onlangs een dag geweest en blijkbaar vinden de twee elkaar nog steeds leuk. Er hangt liefde in de lucht! Oh ja, en zondag aanstaande is de staatsbegrafenis van Ediko. We gaan proberen ook daar verslag van te doen. Voor nu, gegroet vrienden!