Machankali, koppelen op z'n Georgisch...

Wat het huwelijk en aanverwante zaken betreft, is Georgie nog steeds een redelijk traditioneel land, al begint het harde schild van de oude tradities steeds meer kleine scheurtjes te vertonen. Juist vanwege die traditie zijn in Georgie koppelaars actief op de 'huwelijksmarkt' om twee potentiele huwelijkskandidaten aan elkaar te koppelen. Zo'n kandidaat is de oudere broer van Marika. Man met een hard van goud, die altijd klaarstaat voor een ander, enigszins verlegen is en op z'n zevenenveertigste nog altijd vrijgezel. In de afgelopen jaren hebben zich meerdere vrouwelijke tegenkandidaten aan hem voorgesteld, maar telkens liep het uit op niets. Of te klein, te oud, niet knap genoeg, te ver weg enz., enz. Eerder deze week rinkelde de telefoon. Jana-deida (tante Jana) belde en wilde heel graag met Marika spreken. Vervelend, net op dat moment was Marika niet thuis. De volgende dag, woensdag 14 augustus, rinkelde weer de telefoon. Wederom Jana-deida aan de lijn. Tegenover haar woont een vrouw uit Kakhetie samen met haar enige dochter en die dochter is misschien een geschikte kandidaat om aan Marika's broer Dato te koppelen, zo laat ze Marika weten. Beide vrouwen maken de afspraak om 's avonds na tienen bij Jana langs te komen, zodat de aanwezigen een eerste indruk van Natia uit Gurjaani kunnen krijgen. Natuurlijk loopt het al tegen half elf wanneer het gezelschap zich in de woonkamer van Jana verzamelt. In de kamer zitten Jana en haar zus Mzia, kleinzoon Shota, Marika, Dato, Tekle en ik. Het wachten is op Natia, een vrouw van begin dertig, met een mooi gezicht en stralende ogen. Docente Russisch notabene! Op een papiertje worden voor-en achternaam alvast genoteerd: dat praat iets makkelijker tijdens de eerste kennismaking...al lijkt het soms meer op een kruisverhoor met getuigen daarbij aanwezig. Het hele gebeuren heeft iets ongemakkelijks, maar als er eenmaal een gesprek op gang is gekomen, breekt al snel het ijs. Niet veel later gaat Jana de moeder van Natia halen, een vrouw van halverwege de zestig en in mijn ogen een karakteristieke Georgische vrouw uit de provincie met een bijzonder sympathieke uitstraling. Het gesprek kabbelt zo een tijdje door en het is denk ik ruim na kwart over elf als de bijeenkomst ten einde komt. Klaar om in de auto te stappen, worden we door Natia en haar moeder bij hun thuis uitgenodigd... Snel wordt er fruit op tafel gezet en komt er een fles aragi (lees: wodka) uit Kakhetie op tafel te staan. Er volgt een uitgebreid ritueel van toosten en de sfeer is al minder gedwongen dan aan de overzijde van de straat toen we Jana-deida rond de tafel zaten. De aragi brandt zich langzaam een weg naar beneden... Maar er worden ook zaken gedaan: alle aanwezigen worden uitgenodigd de volgende dag rond de klok van twee uur bij ons thuis op bezoek te komen voor een nadere kennismaking. Eenmaal in de auto terug naar huis volgt de onvermijdelijke vraag: mogetsona? Hoe vond je haar? Dato laat vooralsnog de waarheid in het midden. De volgende dag. Twee uur wordt drie uur en dan zit het hele gezelschap bij Lena-bebo om de tafel; een tafel die gedekt is met zoetigheden, gebak, fruit, xachapoeri, thee, koffie en een fles Nemiroff (wodka met een citroensmaak en net als de aragi stevig spul om te drinken...). Natia is dressed to the occasion, moeders heeft de mooiste jurk aangetrokken en iedereen ziet er op z'n paasbest uit. Ideale omstandigheden om nader met elkaar kennis te maken en elkaar beter te leren kennen. In Georgie heet dit hele ritueel van koppelen 'machankali'. Er wordt uitgebreid het glas geheven op de kennismaking, de liefde, het gezin, op de moeders, de oma's, de kinderen en kleinkinderen, het welzijn en geluk en nog een aantal belangrijke pijlers in het leven. De Nemiroff zorgt er al gauw voor dat iedereen wat meer los komt, er wordt gezongen, piano gespeeld en Dato overhandigt Natia rozen uit eigen tuin. Als dat niet hoffelijk is, weet ik het ook niet meer! Tegen half zeven wordt het gezelschap uitgewuifd en werpt zich bij mij al gauw de vraag op 'en nu?' Dat is een vraag die alleen door de twee kandidaten kan worden beantwoord. Lena's zegen hebben ze in elk geval! Ik ben benieuwd of deze kennismaking uiteindelijk in een huwelijk zal resulteren. ' Sixvaroeli ise damchagebia, rogorts xmali, dzmebo, tamerlanisa'... De liefde heeft me zo diep geraakt als het zwaard van Tamerlan. Daarom: op de liefde! Vanuit een romantisch Tbilisi: gegroet vrienden!