Er was eens.... het Mushtaidi Park

Central Park, Gorki Park, Vondelpark en in Tbilisi ligt onder andere het Mushtaidi Park, een groene oase waar je even kunt ontsnappen aan de hectiiek van de stad. Het ligt op loopafstand van ons huis, tussen de rivier de Mtkvari en de Dinamo Arena. Toen ik zo links en rechts vroeg wat de naam van het park betekende, kon niemand mij een antwoord geven. Op dit moment heeft het wel iets weg van jeugdpark Nienoord, alleen dan zonder de kinderboerderij. Er rijdt een stoomtrein, er draait een reuzenrad en verder zijn er nog veel meer allerlei leuke attracties. Bij de kassa koop je een chipkaart waar je bijvoorbeeld 20 Lari op zet en je de rest van de middag gegarandeerd plezier hebt. Jaren geleden zijn we er met de hele familie een keer geweest, maar toen ademende dit park sterk de geest van de jaren zestig en was alles kleurloos en gedateerd. Eergisteren werden we echter aangenaam verrast. Het park heeft een complete update ondergaan. De naam is evenwel hetzelfde gebleven en bleef me na een middag speelplezier met de kinderen intrigeren. Tijd om de zoekmachine in te schakelen! Het park blijkt een zeer interessante ontstaansgeschiedenis te kennen en begint als een sprookje.
Er was eens een man uit Tabriz, een stad in het Perzische Rijk, die Mir-Fatah-Agha heette. Hij stond ook bekend als Mushtaid en was een hooggeplaatste sjiitische geestelijke, een zogenaamde twaalver of jafari. Terzijde: de twaalvers geloven dat er na de profeet Mohammed twaalf imams zijn geweest en dat de twaalfde imam, de Mahdi, op de Dag des Oordeels zal wederkeren. Maar hoe kwam deze Mushtaid terecht in Tbilisi? Mushtaid stond tijdens de tweede Russisch-Perzische oorlog in 1826-1828 aan de Russische zijde en zorgde ervoor dat de bevolking van Iraans Azerbeidzjan loyaal bleef aan de Russische bezetter. Voor zijn inspanningen werd Mushtaid beloond en de Russen wilden graag van zijn invloed gebruik blijven maken. En zo kwam het dat tijdens de terugtocht van de Russen in 1828 Mushtaid met hen meeging. Als adviseur van de Russische gouverneur-generaal Ivan Paskevich kwam hij terecht in Tbilisi, de hoofdstad van Georgie, dat onderdeel uitmaakte van het Russische Rijk. Het was in Tbilisi dat Mir-Fatah in 1828 zijn beroemde tuin aanlegde en daarmee een van de oudste parken in de stad werd. De naam van het park blijkt een afgeleide van Mir-Fatah's religieuze titel: mushtaidi; de naam die het park vandaag de dag nog steeds draagt, al heeft het onder de communisten ook nog het Ordzjonikidze-park geheten. In 1845 keerde Mushtaidi terug naar Tabriz en kwam zijn park in handen van een particuliere eigenaar. In 1887 werd op het parkterrein het Kaukasische centrum voor zijdeproductie opgericht. Daar kom ik morgen nog op terug als het een beetje meezit. In 1935 werd in het park de eerste kinderspoorbaan ter wereld geopend. De stoomtrein uit die tijd is als een waar museumstuk bij de entree te bewonderen. Kortom, Mushtaidi is anno 2013 nog altijd een heerlijke plek om weg te dromen , op een bankje te zitten, weer kind te zijn en te genieten. Dank, Mir-Fatah!
Vanuit de hoofdstad: gegroet vrienden!