Waar Aragvi en Mtkvari samenkomen - Dzjvari

Israeliers en toeristen afkomstig uit de Arabische wereld samen op een bergtop even ten noorden van Tbilisi, mooier kan haast niet zou je zeggen. Ook wij zijn er op deze vrijdagavond. Het is alweer negen augustus. Nog een week en dan reizen we terug naar Holland. Met de auto zijn we afgereisd naar een schitterende plek die sinds 1994 trots prijkt op de werelderfgoedlijst van Unesco, het Dzjvari- of Kruisklooster.
Het klooster dateert uit de zesde eeuw n. Chr. (de bouw ervan werd voltooid in de jaren 586-605), al wil de overlevering dat er al in de vierde eeuw een houten kruis werd geplaatst door de heilige Nino, een vrouw uit Cappadocie die de koning van Iberia, Mirian III, rond het jaar 327 bekeerde tot het christelijke geloof. Vandaar dat de meisijesnaam Nino in Georgie tot op de dag van vandaag uitermate populair is.
De weg kronkelt langs de berg omhoog. Wanneer we uitstappen merken we dat de wind op deze hoogte behoorlijk krachtig is. De verdedigingsmuren zijn vervallen tot ruines, maar blijven indrukwekkend. Eenmaal boven kijken we uit over de samenloop van de rivieren Aragvi en Mtkvari, diep beneden ons bij de vroegere hoofdstad van Georgie, Mtskheta. De Aragvi is 112 kilometer lang en vindt zijn oorsprong in de bergen van de Grote Kaukasus. De Mtkvari heeft zijn bron in Turkije, is 1505 kilometer in lengte en komt uit in de Kaspische Zee.
Later op de avond, het is inmiddels donker, zijn we aan de overzijde in Mtskheta en zien we de donkere schaduw van het Dzjvariklooster afsteken tegen de sterrenhemel. Wanneer de verlichting op de bergtop aangaat, is het net of het klooster zich als een ruimteschip losmaakt van de rotsige bodem. Niet alleen twee machtige rivieren komen hier samen, ook hemel en aarde. Vanuit de hoofdstad: gegroet vrienden!