Petra-Tsikhisdziri: de duivelsvesting

PETRA staat er op het bord. En een kasteelsymbool. Het bord staat langs de weg van Koboeleti naar Batoemi en verwijst naar een eeuwenoude vestingstad (530 n. Chr.), gesitueerd op de steile en rotsachtige kust aan de Zwarte Zee. In Georgie struikel je over de oude vestingen en forten en vele daarvan hebben we in de afgelopen jaren al eens bezocht, maar deze vesting gek genoeg nog nooit, terwijl we toch regelmatig in deze omgeving bivakkeren en er op weg naar Batoemi altijd langskomen. Het is tijd om deze duivelsvesting te bedwingen!
De zon schijnt al volop als we de deur van de marsjroetka achter ons dichttrekken. Petra bevindt zich ongeveer zeven kikometer ten zuiden van Koboeleti en zeventien ten noorden van Batoemi, vlakbij het dorp Tsikhisdziri. De omgeving is groen en heuvelachtig en dat in de zesde eeuw juist deze lokatie werd uitgekozen is natuurlijk niet verwonderlijk. De vestingsstad Petra lag destijds op een belangrijke strategische en handelsroute, die het Byzantijnse Rijk en het westen van Georgie, genaamd Lazica, verbond met Armenie en Iran. Petra speelde een wezenlijke rol bij de controle en bewaking van de handelsroute tussen Byzantium en de oostkust van de Zwarte Zee. Door zijn ligging en machtige fortificaties was Petra van essentieel belang voor de Byzantijnse controle over Lazica. Tijdens de oorlogen tussen het Byzantijnse en Perzische rijk was de stad vaak het strijdtoneel van bloedige veldslagen. Tijdens de vele belegeringen bleek Petra voor de aanvallende partij een moeilijk te benaderen versterking: de zee, rotsen en dubbele vestingmuren zorgden voor een uitstekende verdediging. De versterkte stad kreeg dan ook de bijnaam 'kajeti tsikhe' - de duivelsvesting...
Vandaag de dag wandel je via een toegangsweg, met rechts hoog boven ons metershoge muren op rotsen, zonder tegenstand de eens machtige vesting binnen. Het uitzicht vanaf hier over de Zwarte Zee is indrukwekkend en in de verte zien we Koboeleti liggen. Binnen de muren zijn eens functionerende gebouwen goed herkenbaar: een basiliek en het badhuis. Op de hoger gelegen noordelijk heuvel staat nog een fortificatie met een metershoog kruis, symbool van het christelijke Georgie, omringd door vooral islamitische buurlanden. Het is heerlijk om hier rond te wandelen, te picknicken, de wind door onze haren te voelen, te genieten van het uitzicht en onder de indruk te raken van deze historische plek.
De rol van de duivelsvesting is anno 2013 uitgespeeld, maar het militair- strategische en economische belang dat Georgie in onze tijd voor de Amerikanen en Russen heeft, zorgt voor een niet minder duivels machtspel. Onbeheersbaar die achtertuin van Rusland, of toch niet?
Vanuit de hoofdstad: gegroet vrienden!