De Ateshgah of Vuurtempel van Tbilisi
Blijf op de hoogte en volg Martin
03 Augustus 2014 | Georgië, Tbilisi
Terug in Tbilisi.
Na een week ontspanning aan de heerlijke Zwarte Zeekust rolde gisteravond laat de trein Tbilisi Centraal binnen. GEL 24 kost zo'n enkeltje voor een volwassene en over iets minder dan vierhonderd kilometer doet de trein ongeveer vijf uur.
Reizen met de trein heeft in Georgie iets magisch. Rechts van ons de bergen van de Kleine Kaukasus, links de laaglanden van de delta en in de buurt van Samtredia zie je links in de verte de zonnestralen de besneeuwde toppen van de Grote Kaukasus verlichten. Kilometers lang blijft deze bergrug je aandacht trekken, totdat de zon langzaam wegzakt aan de westelijke horizon en de trein door het duister wordt opgeslokt.
De enig lichtbron is daarna nog afkomstig van een gloeilamp op een verlaten station. Voorheen stopte de trein zeker tien tot vijftien minuten op de grote stations, maar dat is niet meer zo. Geen vrouwen met zelfgemaakte streekproducten meer bij de coupedeuren, want de treinreiziger heeft geen tijd iets te kopen. Wel klinkt in drie talen de aankondiging van 'het volgende station is...' (in het Georgisch, Engels en Russisch)
Terug naar een paar weken geleden.
Wanneer je in Tbilisi bent, is het aan te raden de geijkte toeristische paden te verlaten en de zijstraten en steegjes in te duiken. Je komt dan terecht in een wereld waarin het lijkt of de tijd heeft stiilgestaan. Achter de Abchazetistraat ligt zo'n verborgen wereld. Behalve de katholieke kerk en het wijktheater lijken de meeste huizen rijp voor de sloop en toch zijn ze bewoond. Er hangt een sfeer van vergankelijkheid. Ik hou daar wel van.
Voor ons liggen de Lagere en Hogere Betlemi Kerk.
Het is een hele klim om er te komen. 135 treden van de Bethlehem-opgang wachten op ons en met een temperatuur van rond de 35 graden is dat alleen al een hele uitdaging. De eerste kerk die we tegenkomen is de Lagere Betlemi kerk of voluit de Kerk van de Heilige Stefanus van de Heilige Maagden. Deze kerk dateert uit de 14de tot 19de eeuw. Bronnen vermelden dat deze kerk rond 1868 werd herbouwd en dienst deed als Armeense kerk. In 1988 werd het echter overgedragen aan de Georgisch Orthodoxe Kerk en sinds 1991 hebben de Georgiers hun uiterste best gedaan elk Armeens spoor uit te wissen: alles van Armeense origine werd gesloopt en vernietigd. Dan moet je denken aan bijvoorbeeld een mausoleum, inscripties, altaren en nog veel meer. Geen half werk dus.
Verder de trappen op. We komen uit in de schaduw van een grote boom op het terrein van de Hogere Betlemi Kerk. Water, water... En bankjes waarvan we dankbaar gebruik maken. Vanaf dit terras heb je overigens een mooi uitzicht over de Oude Stad met al z'n steegjes en doorgangen.
Ook deze kerk, met de welklinkende naam 'de Heiliige Moeder Gods Kerk van Bethlehem', onderging hetzelfde lot als de Lagere versie. Oorspronkelijk een Armeense kerk uit de 13de eeuw, onderging ook dit Godshuis een gedaanteverwisseling. In de jaren negentig gingen de Georgiers ook hier aan de slag en verwijderden het Armeense kruis, de fresco's werden verwijderd en het altaar viel onder de sloophamer. Vandaag de dag is het een Georgisch Orthodoxe Kerk. De aanblik binnen is overweldigend. De kleurenpracht van de fresco's in combinatie met de brandende kaarsen brengt je terug in de tijd.
Het pad langs de kerk loopt naar beneden en voorbij de klokkentoren kom je uit bij iets fantastisch, namelijk de Ateshgah of Vuurtempel van Tbilisi. Het is een gerestaureerd kubusvormig gebouw van bakstenen en is gebouwd tussen de 5de en 7de eeuw n. Chr., in de tijd dat de Perzische invloed groot was in Georgie en het Zoroastrisme wijdverspreid was. Ooit brandde in deze tempel het heilige vuur. Door de komst van de Islam doofde de vlam en werd de vuurtempel een moskee, maar draagt het nog altijd de oorspronkelijke naam Ateshgah. In 2007 werd de tempel gerestaureerd. Op dit moment zijn er volgens de bronnen 150 vuurtempels in India en 27 in de rest van de wereld. De Ateshgah of Vuurtempel van Tbilisi, hoewel niet meer actief, is er een van. In dit oude gedeelte van de hoofdstad, het Rotsdistrict geheten, ademt elk gebouw eeuwen historie. Voor de liefhebber een absolute aanrader!
Vanuit de hoofdstad, vrienden gegroet!
Na een week ontspanning aan de heerlijke Zwarte Zeekust rolde gisteravond laat de trein Tbilisi Centraal binnen. GEL 24 kost zo'n enkeltje voor een volwassene en over iets minder dan vierhonderd kilometer doet de trein ongeveer vijf uur.
Reizen met de trein heeft in Georgie iets magisch. Rechts van ons de bergen van de Kleine Kaukasus, links de laaglanden van de delta en in de buurt van Samtredia zie je links in de verte de zonnestralen de besneeuwde toppen van de Grote Kaukasus verlichten. Kilometers lang blijft deze bergrug je aandacht trekken, totdat de zon langzaam wegzakt aan de westelijke horizon en de trein door het duister wordt opgeslokt.
De enig lichtbron is daarna nog afkomstig van een gloeilamp op een verlaten station. Voorheen stopte de trein zeker tien tot vijftien minuten op de grote stations, maar dat is niet meer zo. Geen vrouwen met zelfgemaakte streekproducten meer bij de coupedeuren, want de treinreiziger heeft geen tijd iets te kopen. Wel klinkt in drie talen de aankondiging van 'het volgende station is...' (in het Georgisch, Engels en Russisch)
Terug naar een paar weken geleden.
Wanneer je in Tbilisi bent, is het aan te raden de geijkte toeristische paden te verlaten en de zijstraten en steegjes in te duiken. Je komt dan terecht in een wereld waarin het lijkt of de tijd heeft stiilgestaan. Achter de Abchazetistraat ligt zo'n verborgen wereld. Behalve de katholieke kerk en het wijktheater lijken de meeste huizen rijp voor de sloop en toch zijn ze bewoond. Er hangt een sfeer van vergankelijkheid. Ik hou daar wel van.
Voor ons liggen de Lagere en Hogere Betlemi Kerk.
Het is een hele klim om er te komen. 135 treden van de Bethlehem-opgang wachten op ons en met een temperatuur van rond de 35 graden is dat alleen al een hele uitdaging. De eerste kerk die we tegenkomen is de Lagere Betlemi kerk of voluit de Kerk van de Heilige Stefanus van de Heilige Maagden. Deze kerk dateert uit de 14de tot 19de eeuw. Bronnen vermelden dat deze kerk rond 1868 werd herbouwd en dienst deed als Armeense kerk. In 1988 werd het echter overgedragen aan de Georgisch Orthodoxe Kerk en sinds 1991 hebben de Georgiers hun uiterste best gedaan elk Armeens spoor uit te wissen: alles van Armeense origine werd gesloopt en vernietigd. Dan moet je denken aan bijvoorbeeld een mausoleum, inscripties, altaren en nog veel meer. Geen half werk dus.
Verder de trappen op. We komen uit in de schaduw van een grote boom op het terrein van de Hogere Betlemi Kerk. Water, water... En bankjes waarvan we dankbaar gebruik maken. Vanaf dit terras heb je overigens een mooi uitzicht over de Oude Stad met al z'n steegjes en doorgangen.
Ook deze kerk, met de welklinkende naam 'de Heiliige Moeder Gods Kerk van Bethlehem', onderging hetzelfde lot als de Lagere versie. Oorspronkelijk een Armeense kerk uit de 13de eeuw, onderging ook dit Godshuis een gedaanteverwisseling. In de jaren negentig gingen de Georgiers ook hier aan de slag en verwijderden het Armeense kruis, de fresco's werden verwijderd en het altaar viel onder de sloophamer. Vandaag de dag is het een Georgisch Orthodoxe Kerk. De aanblik binnen is overweldigend. De kleurenpracht van de fresco's in combinatie met de brandende kaarsen brengt je terug in de tijd.
Het pad langs de kerk loopt naar beneden en voorbij de klokkentoren kom je uit bij iets fantastisch, namelijk de Ateshgah of Vuurtempel van Tbilisi. Het is een gerestaureerd kubusvormig gebouw van bakstenen en is gebouwd tussen de 5de en 7de eeuw n. Chr., in de tijd dat de Perzische invloed groot was in Georgie en het Zoroastrisme wijdverspreid was. Ooit brandde in deze tempel het heilige vuur. Door de komst van de Islam doofde de vlam en werd de vuurtempel een moskee, maar draagt het nog altijd de oorspronkelijke naam Ateshgah. In 2007 werd de tempel gerestaureerd. Op dit moment zijn er volgens de bronnen 150 vuurtempels in India en 27 in de rest van de wereld. De Ateshgah of Vuurtempel van Tbilisi, hoewel niet meer actief, is er een van. In dit oude gedeelte van de hoofdstad, het Rotsdistrict geheten, ademt elk gebouw eeuwen historie. Voor de liefhebber een absolute aanrader!
Vanuit de hoofdstad, vrienden gegroet!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
