De boze buurvrouw

Onze wijk Nadzaladevi of Nakhalovka is een hele oude wijk die terrasgewijs tegen de hellingen van de heuvels is opgebouwd. Het is een wirwar van hofjes, hobbelige straten en steile opgangen. Aan een van die hofjes wonen wij. Het keukenraam zit op dezelfde hoogte of zelfs nog iets lager dan de straat. De ingang van het hofje bestaat uit een grote ijzeren deur met daar direct achter een hoge stenen trap. In deze wijk ben je dus of aan het afdalen of aan het klimmen. Aan het hofje wonen behalve wij nog een aantal families en er worden kamers of bina's verhuurd aan bijvoorbeeld studenten. Ons huis en het huis van buurvrouw Mimosa zijn de enige woningen met nog een deur aan de straatzijde. De bewoners hoeven dus niet perse via het hofje naar buiten. Buurvrouw Mimosa komt uit de provincie Mingrelie, waar ze hun eigen taal, het Mingrelisch, spreken. En dat doen ze nogal luidruchtig, bewust of onbewust. Als Mimosa boos wordt dan dondert het in de straat en duiken de katten verschrikt weg onder de auto's. En laatst was buurvrouw Mimosa echt goed boos. Wat was het geval. Mimosa vroeg aan een buurjongen van verderop uit de straat of hij voor haar suiker (shakari) wilde kopen. De jongen is ongeveer van Davids leeftijd. Mimosa vroeg nog of hij begrepen had wat zij hem had gevraagd te kopen. Zeker, hij had het begrepen. Met enige tegenzin ging hij op pad om even later terug te komen met...cake (pirogi), hetgeen in de verste verte niet n de buurt komt van suiker. Mimosa raakte al enigzins ontstemd. Ze had echt pirogi gezegd, verdedigde de jongen zich bij zijn vriendjes. Een van zijn vriendjes ging vervolgens op pad om de pirogi om te ruilen voor de bestelde suiker, maar keerde onverrichterzake terug naar Mimosa: hij kon het winkeltje waar de jongen de pirogi had gehaald niet vinden. Een derde jongen bood zich aan de suiker alsnog te gaan halen. Niemand had rekening gehouden met Giorgi, de zesjarige zoon van de dominee. Als je het hebt over een bandiet, dan komt hij absoluut in aanmerking! Hij rende achter de jongen aan en vertelde hem dat Mimosa geen suiker meer wilde, maar zout (marili). Zich van geen kwaad bewust kwam de jongen inderdaad terug met een pak zout en leverde dit netjes af bij buurvrouw Mimosa. Ai, marili moitana! Kijk hij heeft zout meegenomen!, riep Giorgi uitdagend naar Mimosa. Buurvrouw Mimosa besefte dat zij het slachtoffer was geworden van een aardige kwajongensstreek maar kon deze grap duidelijk niet waarderen. Wie heeft gezegd dat ie zout moest halen, bulderde Mimosa. En toen was Giorgi de klos. Shen!?! Jij?, snerpte Mimosa. Uzrdelo shen!!! Giorgi is voor niemand bang en ging in het verweer, hetgeen Mimosa alleen nog maar bozer maakte. De toorn van Mingrelie daalde neer over Giorgi, die zich uiteindelijk snel uit de voeten maakte. We hebben er dagen later nog hartelijk om gelachen. Ook Mimosa, onze schat van een buurvrouw. Vrienden, gegroet!